قدمت صنایع خودروسازی در ایران به بیش از نیم قرن پیش بازمی گردد و می توان گفت این شرکت ها از قدیمی ترین واحدهای تولیدی می باشند. خودرو لندرور برای اولین بار در ایران در سال 1336 تولید شد و بعد از ان شرکت های خودروسازی دیگر در کشور ایجاد شده و کار خود را آغاز کردند. شرکت های بزرگی که توانستند بیشترین تولید خودرو در داخل کشور را به خود اختصاص دهند از جمله این شرکت ها می توان به ایران خودرو و سایپا اشاره نمود.
با بزرگتر شدن این کارخانه ها و افزایش میزان فعالیت در شهرک های صنعتی، خدماتی مانند ریخته گری، پرسکاری، رنگ، قطعه سازی، تزریق پلاستیک و... کار خود را اغاز کردند. به همین دلیل این شرکت ها آلودگی زیست محیطی وسیعی را از فعالیت های خود و زیر بخش ها ایجاد کردند.
از جمله فعالیت های دیگری که در این بخش انجام می شود شامل ریخته گری، سوختن روغن ها، گازهای آلاینده ناشی از احتراق مشعل ها و ... می باشد که آلودگی در زمینه هوا را ایجاد می کنند. همچنین عدم وجود یا کارایی نامناسب فیلتراسیون جهت حذف ویا کاهش آلایندگی در سالن های ذوب و به علاوه ناکارآمدی فیلتراسیون سالن های رنگ جهت جلوگیری ازانتشار بو و ذرات رنگ از جمله کارهایی می باشد که باعث ایجاد آلودگی زیست محیطی است.
برای کاهش میزان آلودگی در زمینه آب ، هوا و خاک باید فعالیت هایی توسط سازمان حفاظت از محیط زیست انجام شود. این فعالیت ها توسط آزمایشگاه معتمد محیط زیست مورد سنجش و آنالیز قرار میگیرند. با توجه به رشد در زمینه صنعت مشکلات در زمینه آلودگی های زیست محیطی بسیار بیشتر شده است بنابراین برای رفع این مشکلات سنجش انجام شده و راه حل برای رفع آن به صنایع اطلاع داده می شود.